Αναπάντητα ερωτήματα για την πεζογέφυρα στο Φαληράκι

Ας ρίξουμε τις μάσκες και ας σιωπήσουμε τα φερέφωνα, που εκτελούν εντεταλμένη υπηρεσία όλο αυτό το διάστημα, μετακυλίοντας ευθύνες και διαδίδοντας ψέματα κατά συρροή.

Αναπάντητα ερωτήματα για την πεζογέφυρα στο Φαληράκι – Οι αστοχίες, τα χρονοδιαγράμματα και η σιωπή των υπευθύνων

Σε ένα τοπίο σύγχυσης και αδιαφάνειας εξελίσσεται η υπόθεση της πεζογέφυρας στο Φαληράκι, η οποία εμφανίζεται να έχει υλοποιηθεί εκτός θεσμικών διαδικασιών και χωρίς τα απαραίτητα εχέγγυα νομιμότητας. Οι αντιφάσεις στις επίσημες δηλώσεις και η απουσία απαντήσεων από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, δημιουργούν εύλογα ερωτήματα για την ουσία και τη διαχείριση του έργου.

Το αφήγημα και η πραγματικότητα

Πρόσφατες δηλώσεις αρμοδίων υποστηρίζουν ότι η πεζογέφυρα και η ιρλανδική διάβαση εντάσσονται στο συνολικό έργο των 36 εκατομμυρίων ευρώ που εγκρίθηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Ωστόσο, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η σύμβαση του συγκεκριμένου έργου δεν έχει ακόμα υπογραφεί, γεγονός που δημιουργεί ζήτημα νομιμότητας της οποιασδήποτε παρέμβασης στο σημείο.

Παράλληλα, η σύμβαση για την πεζογέφυρα του Φαληρακίου υπεγράφη μόλις στις 8 Απριλίου 2025, γεγονός που καθιστά ανεξήγητη την πρότερη προμήθεια και τοποθέτηση της γέφυρας.

Προμήθεια χωρίς σύμβαση;

Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς πώς είναι δυνατόν να παραγγελθεί, να κατασκευαστεί και να τοποθετηθεί μια γέφυρα χωρίς υπογεγραμμένη σύμβαση, χωρίς εγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και χωρίς ολοκληρωμένες τεχνικές μελέτες – μεταξύ αυτών και η υδραυλική μελέτη, η οποία βάσει άλλης σύμβασης ύψους 142.000 ευρώ (που υπογράφηκε στις 20 Φεβρουαρίου), αναμένεται να παραδοθεί στις 20 Απριλίου.

Πού είναι οι μελέτες;

Μέχρι στιγμής, δεν έχει δημοσιοποιηθεί καμία στατική ή υδραυλική μελέτη που να αφορά την κατασκευή της προσωρινής ή μόνιμης γέφυρας. Εάν η νέα γέφυρα εντάσσεται στο ευρύτερο έργο των 30 εκατομμυρίων ευρώ, με ποια διαδικασία προμηθεύτηκε και εγκαταστάθηκε; Ποιος ανέλαβε την ευθύνη; Και με ποια εγγύηση ασφάλειας;

Οι ευθύνες και η στοχοποίηση

Την ώρα που η ΔΕΥΑΡ στοχοποιούνταν για καθυστερήσεις, φαίνεται ότι δεν υπήρχε καν υπογεγραμμένη σύμβαση για το έργο, ούτε το απαιτούμενο νομικό και τεχνικό πλαίσιο για την εκτέλεσή του. Δηλαδή, η τοποθέτηση της γέφυρας έγινε ενόψει και όχι κατόπιν της υπογραφής της σύμβασης – πρακτική που εγείρει σοβαρά νομικά ζητήματα.

Καθεστώς «αυτοδιοικητικής ασυλίας»;

Το κλίμα που διαμορφώνεται παραπέμπει σε ένα παράλληλο καθεστώς διοίκησης, όπου η επίκληση της ταχύτητας λειτουργεί ως άλλοθι για παρακάμψεις των προβλεπόμενων διαδικασιών. Η πρακτική της προμήθειας πρώτα και της νομιμοποίησης εκ των υστέρων γεννά εύλογες ανησυχίες για τη διαφάνεια και τη θεσμική λογοδοσία.

Ερωτήματα προς απάντηση:

•Υπάρχει στατική και υδραυλική μελέτη για την πεζογέφυρα που τοποθετήθηκε;

•Υπήρχε εγκεκριμένο τεχνικό και νομικό πλαίσιο κατά την υλοποίησή της;

•Ποιος έδωσε εντολή για την προμήθεια και τοποθέτηση πριν την υπογραφή της σύμβασης;

•Υπάρχουν έλεγχοι από τις αρμόδιες Αρχές ή η “αυτοδιοικητική αυθαιρεσία” λειτουργεί ανεξέλεγκτα;

•Γιατί στοχοποιήθηκαν άλλοι φορείς, τη στιγμή που η ίδια η Περιφέρεια δεν είχε τηρήσει τα προβλεπόμενα;

Ο ρόλος της Δικαιοσύνης

Σε ένα κράτος δικαίου, όταν οι θεσμοί δεν λειτουργούν με όρους διαφάνειας και ισονομίας, οφείλουν να ενεργοποιηθούν οι Ελεγκτικοί Μηχανισμοί και η Δικαιοσύνη. Η ανοχή απέναντι σε πρακτικές που καταστρατηγούν διαδικασίες και μετατρέπουν τη δημόσια διοίκηση σε πεδίο προσωπικών στρατηγικών, δεν μπορεί να συνεχιστεί.