Δυστυχώς σε όλους τους τομείς, φαίνεται Ροδίτικο φαινόμενο πολιτικής κατάπτωσης

Ποιος αλήθεια γνώριζε πως σήμερα στην Δημοτική Αρχή της Ρόδου θα ήταν ο Αλέξανδρος Κολιάδης, που ουσιαστικά παροτρύνθηκε και στηρίχθηκε από έναν μηχανισμό άκρως  ιδιαίτερο και φυσικά προς εξυπηρέτηση των ισορροπιών και ορμών αυτού του ίδιου του μηχανισμού;

Ποιος αλήθεια Ροδίτης θα φανταζόταν πως στο Δημοτικό Συμβούλιο της Ρόδου, τα βαριά ονόματα οικογενειών της Ρόδου δεν θα είχαν συμμετοχή, μπουχτισμένα από την κατάπτωση, την διακοσμητική ενασχόληση, την έλλειψη οράματος και βασικά την αδυναμία αντιμετώπισης των “λαϊκών” ταγμάτων που ιδέα από διοίκηση δεν έχουν;

Βρίσκεται η Ρόδος υπό την κατάπτωση της με …ίδιους πόρους. Δεν είναι σημείο καιρών, είναι σημείο μιας πορείας με συγκεκριμένη λογική και τακτική, που δεν έγινε με σχεδιασμό αλλά με την λογική “πάμε κι όπου βγει”. Θέλησαν την κατάπτωση, οι ασημαντότητες που φοβούνται ακόμη και την σκιά τους, μην τυχόν και …τους βγει ένας καλύτερος ή ακόμη και ένας που δεν θα τους κάνει τα χατήρια. Δυστυχώς σε όλους τους τομείς, παρατηρείται το Ροδίτικο φαινόμενο αυτής της κατάπτωσης. Ακόμη και όσοι πέρασαν, ακόμη και όσοι είναι, δεν έχουν την πολιτική υφή μιας προοπτικής για τον τόπο, με ιδέες, με σχέδιο, με παραγωγή ιδεών και σχεδίων για τη Ρόδο. Φτάσαμε στο άκρο, να αποδεχόμαστε τα σχέδια έργων που μας κάνουν, με βάση την αντίληψη της διαχείρισης και μάλιστα με βάση την επιτυχία της απορρόφησης κονδυλίων, έτσι για να γίνεται θόρυβος ανούσιος και όχι ρεαλιστικός, χωρίς την πρακτική λογική να γίνονται έργα εξυπηρέτησης των πολλών!

Αλήθεια, ποιος δεν βλέπει το πρόβλημα στην κυκλοφορία οχημάτων στην πόλη της Ρόδου; Αλήθεια ποιος δεν βλέπει πως σύντομα το πρόβλημα του αποχετευτικού θα είναι υπαρκτό;

Και αλήθεια, ποιος δεν θα ήθελε να δει τον οραματισμό ενός ή λίγων για ένα μεγάλο έργο – σύμβολο για την νέα Ρόδο που θα πρέπει να παραδοθεί στις νέες γενιές, για τα επόμενα χρόνια;

Όλα υπό την διαχειριστική λογική, για να καταναλώνονται χρήματα, για να έχουν οι κρατούντες και διαχειριστές την εύνοια του συστήματος! Αποτέλεσμα;

Νευριασμένοι και μπουχτησμένοι εκπρόσωποι στο Κοινοβούλιο, ασημαντότητες σε πόστα χωρίς πλάνο, μνηστήρες για ρόλους που δεν μπορούν να φτάσουν, ακροβολισμένοι στα …κάγκελα δημοσιογράφοι, αναζητώντας να γίνουν …κρατικοδίαιτοι υπάλληλοι ενός φορέα…

Η Ρόδος είναι σε καταστολή όμως. Το πρώτο δείγμα αντίδρασης τοπικά, ήρθε με την εκλογή των νυν. Ένθεν κακείθεν. Με τρόπο που ήταν επιθετικός. Που ήταν ανατρεπτικός. Πριν δυό χρόνια!

Στην επόμενη αναμέτρηση, φαίνεται, διαφαίνεται, σιγομουρμουρίζεται, η νέα ανατροπή. Ποιος θα την επιχειρήσει, ποιος θα κάνει το εγχείρημα, ποιος θα προωθήσει ξανά το “ξυπόλυτο τάγμα” για νίκες, είναι ζήτημα κοινωνικής ανάλυσης. Τα βήματα καταγράφονται.

Ιδωμεν!