Καλύτερη η καρποφορία ελιών φέτος, με ελπίδες για φθηνότερο λάδι

Σημαντικά μεγαλύτερη είναι μέχρι στιγμής η καρποφορία των ελαιοδέντρων στη Μεσόγειο, σε σύγκριση με τα τελευταία 2-3 χρόνια και αν δεν υπάρξουν κακές καιρικές συνθήκες, που θα πλήξουν την τελική παραγωγή, αναμένεται ότι θα υπάρξει και μεγαλύτερη παραγωγή ελαιολάδου, η οποία με τη σειρά της θα βοηθήσει στη μείωση των τιμών ανά κιλό.

Ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου (ΕΔΟΕ) στην Ελλάδα, Μανώλης Γιαννούλης, δήλωσε στο ΑΠΕ ότι η παραγωγή θα κυμανθεί μεταξύ 250-280.000 τόνων, νοουμένου ότι οι καιρικές συνθήκες μέχρι την περίοδο της συγκομιδής θα είναι στοιχειωδώς καλές. «Η ξηρασία έχει δύο συνέπειες, πρώτον θα χαθεί αναγκαστικά ένα μέρος του καρπού, γιατί το δένδρο θα προσπαθήσει να “προστατεύσει” τον εαυτό του και η δεύτερη είναι ότι η απόδοση του καρπού είναι μικρότερη, συγκρατητικά με όταν έχει πέσει βροχή».

Αναφορικά με την τιμή παραγωγού, ο πρόεδρος της ΕΔΟΕ επισημαίνει ότι ήδη καταγράφεται μια υποχώρηση. «Σε σχέση με τα ιστορικά υψηλά, που βρεθήκαμε πριν από 3-4 μήνες, όπου η τιμή ήταν στα 9,5 ευρώ το κιλό, σήμερα έχουμε πέσει στα 7 ευρώ το κιλό στο εξαιρετικό παρθένο», είπε. Μάλιστα, «η τιμή θα υποχωρεί όσο πλησιάζει η συγκομιδή, και εφόσον έχουμε επαρκή προσφορά», όπως είπε.

Καλύτερη είναι φέτος και η καρποφορία των ελιών σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου, σύμφωνα με το ΑΠΕ. Ειδικά σε ό,τι αφορά στην Ισπανία, η οποία έχει το 45% της παγκόσμιας παραγωγής, η φετινή συγκομιδή θα φτάσει έως 70% της υπερπαραγωγής της, δηλαδή του ανωτάτου επιπέδου στο οποίο δυνητικά μπορεί να φθάσει η ετήσια παραγωγή της.

Πάντως, αυτό που σημείωσε ο κ. Γιαννούλης είναι ότι ανεξαρτήτως της προσφοράς, οι καταναλωτικές συνήθειες έχουν αλλάξει τα τελευταία δυο χρόνια, εξαιτίας της μεγάλης αύξησης των τιμών. «Η μείωση στην κατανάλωση είναι δραματική. Αυτή τη στιγμή έχει συρρικνωθεί κατά 40% σε σχέση με πριν από δύο χρόνια όταν και ξεκίνησε το “ράλι” στις τιμές του ελαιολάδου» είπε. Και αυτό έγινε μέσω δυο πρακτικών, όπως εξήγησε: «Η μία ήταν λιγότερη κατανάλωση ελαιολάδου από τον καταναλωτή και η δεύτερη σε κάποιες εφαρμογές, όπως τηγάνισμα, σαλάτα κ.α. χρησιμοποιούσαν είτε λιγότερο ελαιόλαδο είτε κάποιο σπορέλαιο, λόγω της χαμηλής τιμής του».