Η Βίλα Μουσολίνι κατασκευάστηκε από Ιταλούς που στις αρχές του 20ού αιώνα είχαν ως απώτερο στόχο να μετατρέψουν τη Ρόδο σε φύλακα της αυτοκρατορίας τους και για αυτό έχτιζαν πραγματικά κομψοτεχνήματα.
Επιβλητική και αρχιτεκτονικά αψεγάδιαστη εδώ και έναν αιώνα, η Βίλα Ντε Βέκι – ή αλλιώς η «βίλα Μουσολίνι» – στέκει αγέρωχη στο όρος του Προφήτη Ηλία στη Ρόδο
Η έπαυλη κρατάει ακόμα τη σπίθα της παλιάς αίγλης της καθώς και το βαρύ όνομά της, αφού από τα δωμάτιά της πέρασαν διάσημοι ένοικοι. Ωστόσο η φθορά του χρόνου είναι παραπάνω από εμφανής, ενώ οι προσπάθειες του ελληνικού Δημοσίου τα τελευταία χρόνια να προσελκύσει το ενδιαφέρον επενδυτών παραμένουν άκαρπες.
Από Ιταλούς κατασκευάστηκε η «Βίλα Μουσολίνι»
Η Βίλα Ντε Βέκι κατασκευάστηκε από Ιταλούς που στις αρχές του 20ού αιώνα είχαν ως απώτερο στόχο να μετατρέψουν τη Ρόδο σε φύλακα της αυτοκρατορίας τους και για αυτό έχτιζαν πραγματικά κομψοτεχνήματα.
Η συγκεκριμένη έπαυλη, το όνομα της οποίας παραπέμπει στον τότε Ιταλό κυβερνήτη των Δωδεκανήσων, Τσέζαρε Μαρία Ντε Βέκι, εκτείνεται σε δύο ορόφους, καλύπτοντας συνολικά περίπου 8.100 στρέμματα επιφάνειας, ενώ πηγή έμπνευσης της κατασκευής αποτέλεσε η μίμηση του αλπικού στυλ.
Το κύριο καθιστικό της βίλας «ντύθηκε» με ξύλινες γαλλικές πόρτες, ενώ τα παράθυρα στολίστηκαν με βιτρό. Μέσα στη μεγάλη έκταση όμως υπάρχει και μία μικρή σε μέγεθος καθολική εκκλησία αλλά και κατάλληλα μέρη για να στεγάζονται οι εργαζόμενοί της.
Την εντυπωσιακή βίλα επισκέφθηκαν πολλά σημαίνοντα πρόσωπα στο παρελθόν. Παρότι αρχικά κατασκευάστηκε για να αποτελεί τον τόπο κατοικίας του τότε διοικητή του νησιού, Μάριο Λάγκο, αργότερα και αλλάζοντας χέρια στον αντικαταστάτη του Ντε Βέκι, που την ανακατασκεύασε, χρησιμοποιήθηκε και ως θερινό ανάκτορο του βασιλιά της Ιταλίας Βιτόριο Εμανουέλε Γ΄, όπως και στα χρόνια που ακολούθησαν από την ελληνική βασιλική οικογένεια. Επίσης, είναι στενά συνδεδεμένη με το όνομα του Ιταλού δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι, αφού η ιστορία τη θέλει να προορίζεται για θερινή κατοικία του, κάνοντας πολλούς να την αποκαλούν και ως «βίλα του Μουσολίνι».
Στην πραγματικότητα ο δικτάτορας δεν πρόλαβε ποτέ να την επισκεφθεί, αφού στο μεσοδιάστημα της ανακατασκευής της, που διήρκεσε από το 1936 έως και το 1947, εκτελέστηκε (Απρίλιος του 1945) μαζί με την ερωμένη του, Κλαρέτα Πετάτσι, στο Τζουλίνο της επαρχίας του Κόμο.