Κλείστε τις πύλες εισόδου στη Ρόδο, από λιμάνι και αεροδρόμιο!

Θα μπορούσε να αναφερθεί ως μια πρόταση που σκανδαλίζει!

Επί της ουσίας συζητείται και συζητείται έντονα το τελευταίο 48ωρο στη Ρόδο, μετά από την σειρά μέτρων που ελήφθησαν, πώς θα μπορούσαμε να διατηρήσουμε το αλώβητο, πώς θα μπορούσαμε να διατηρήσουμε αυτό που ως τώρα – κατά τις αναφορές – δεν έγινε: Ο κορονοϊός δεν έχει εμφανισθεί στην περιοχή μας.

Η Ρόδος είναι νησί, εύκολα τις εισόδους στο νησί μπορούμε να τις ελέγξουμε! Ας αφήσουν τις ηρωικές μεγαλοστομίες ορισμένοι και ας συνειδητοποιήσουν οι διοικούντες πως μπορούν να σώσουν κόσμο με ένα απλό, απλοϊκό μέτρο: Κλείνουμε τις πύλες εισόδου της Ρόδου μέχρι να λήξει το κακό. Μπαίνουν και βγαίνουν από το νησί μόνο όσοι μεταφέρουν πρώτες ύλες για τον πληθυσμό, τρόφιμα και φάρμακα. Είναι έκτακτη ανάγκη και ως τέτοια θα μπορούσε να επιβληθεί μέτρο ελέγχου των μετακινήσεων, ακολουθώντας και τους νόμους. Φτάνει βέβαια να ζητηθεί και να επιβληθεί το μέτρο συντονισμένα και σοβαρά από τα αρμόδια τοπικά όργανα για τους λόγους που «δείχνουν» την καταστροφή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ πώς μια περιοχή μπορεί να χαρακτηρισθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Τι προβλέπει ο σχετικός νόμος για τις καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης; Οι γενικές κατευθύνσεις προβλέπουν την εκπόνηση ειδικών σχεδίων αντιμετώπισης του προβλήματος, την «επιστράτευση» όλης της κρατικής μηχανής και τη διάθεση κονδυλίων κατά παρέκκλιση των χρονοβόρων διαδικασιών που ακολουθούνται σε κανονικές συνθήκες.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας:

ΣΚΟΠΟΣ – ΕΝΝΟΙΕΣ

Άρθρο 1 – Σκοπός πολιτικής προστασίας

1. Η πολιτική προστασία της Χώρας αποβλέπει στην προστασία της ζωής, υγείας και περιουσίας των πολιτών από φυσικές (ταχείας ή βραδείας εξέλιξης), τεχνολογικές (συμπεριλαμβανομένων βιολογικών, χημικών και πυρηνικών συμβάντων) και λοιπές καταστροφές που προκαλούν καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, κατά τη διάρκεια ειρηνικής περιόδου. Στο πλαίσιο του ίδιου σκοπού περιλαμβάνεται η μέριμνα για τα υλικά και πολιτιστικά αγαθά, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις υποδομές της χώρας, με στόχο την ελαχιστοποίηση των συνεπειών των καταστροφών.

2. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού:

α. εκπονούνται σχέδια και προγράμματα πρόληψης, ανά κατηγορία κινδύνου,

λαμβάνονται μέτρα ετοιμότητας και αναλαμβάνονται δράσεις πρόληψης,

ετοιμότητας, αντιμετώπισης και αποκατάστασης,

β. αξιοποιείται το ανθρώπινο δυναμικό και χρησιμοποιούνται τα δημόσια και

ιδιωτικά μέσα σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, και

γ. υποβάλλονται εισηγήσεις προς τα αρμόδια, κατά περίπτωση, Υπουργεία, για την

αναμόρφωση της αντίστοιχης νομοθεσίας.

Άρθρο 2 – Έννοιες – Ορισμοί

1. α. Καταστροφή νοείται κάθε ταχείας ή βραδείας εξέλιξης φυσικό φαινόμενο ή

τεχνολογικό συμβάν στο χερσαίο, θαλάσσιο και εναέριο χώρο, το οποίο προκαλεί

εκτεταμένες δυσμενείς επιπτώσεις στον άνθρωπο, καθώς και στο ανθρωπογενές ή

φυσικό περιβάλλον.

β. Η ένταση της καταστροφής καθορίζεται από το μέγεθος των απωλειών ή ζημιών

που αφορούν στη ζωή, στην υγεία και στην περιουσία των πολιτών, στα αγαθά, στις

παραγωγικές πηγές και στις υποδομές.

2. Κίνδυνος νοείται η πιθανότητα εκδήλωσης ενός φυσικού φαινομένου ή

τεχνολογικού συμβάντος ή και λοιπών καταστροφών σε συνδυασμό με την ένταση

των καταστροφών, που μπορεί να προκληθούν στους πολίτες, στα αγαθά, στις

πλουτοπαραγωγικές πηγές και στις υποδομές μιας περιοχής.

3. α. Γενική καταστροφή νοείται η καταστροφή που εκτείνεται σε περισσότερες από

τρεις περιφέρειες της χώρας.

β. Περιφερειακή καταστροφή μικρής έντασης νοείται αυτή για την αντιμετώπιση της

οποίας αρκεί το δυναμικό και τα μέσα πολιτικής προστασίας της περιφέρειας.

γ. Περιφερειακή καταστροφή μεγάλης έντασης νοείται αυτή για την αντιμετώπιση

της οποίας απαιτείται η διάθεση δυναμικού και μέσων πολιτικής προστασίας και από

άλλες περιφέρειες ή και από κεντρικές υπηρεσίες και φορείς.

δ. Τοπική καταστροφή μικρής έντασης νοείται αυτή για την αντιμετώπιση της οποίας

αρκεί το δυναμικό και τα μέσα πολιτικής προστασίας σε επίπεδο νομού.

ε. Τοπική καταστροφή μεγάλης έντασης νοείται αυτή για την αντιμετώπιση της

οποίας απαιτείται η διάθεση δυναμικού και μέσων πολιτικής προστασίας και από

άλλους νομούς, περιφέρειες ή και από κεντρικές υπηρεσίες και φορείς.

4. Κατάσταση κινητοποίησης πολιτικής προστασίας είναι η ενεργοποίηση και η

κλιμάκωση της δράσης του δυναμικού και των μέσων πολιτικής προστασίας σε

κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, για τους σκοπούς της πολιτικής

προστασίας και ειδικότερα για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών από

καταστροφές ή και για τον έλεγχο και περιορισμό των δυσμενών επιπτώσεων, που

σχετίζονται με τους αντίστοιχους κινδύνους. Η κατάσταση κινητοποίησης πολιτικής

προστασίας διακρίνεται σε:

α. Κατάσταση ετοιμότητας πολιτικής προστασίας, λόγω τεκμηριωμένου κινδύνου,

στην οποία περιλαμβάνεται η κλιμάκωση της ετοιμότητας του δυναμικού και των

μέσων πολιτικής προστασίας, κατά την εξειδίκευση που γίνεται στο σχεδιασμό

ετοιμότητας.

β. Κατάσταση έκτακτης ανάγκης πολιτικής προστασίας στην οποία περιλαμβάνεται η

κατάσταση, που σχετίζεται με συγκεκριμένη καταστροφή, για την αντιμετώπιση της

οποίας απαιτείται:

i . ειδικός συντονισμός από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του

δυναμικού και των μέσων των υπηρεσιών και των φορέων, που αναλαμβάνουν δράση

σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, και

ii . κινητοποίηση δυναμικού και μέσων επιπλέον του διατιθέμενου υπό κανονικές

συνθήκες.