ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ: Να ελπίζουν αύριο να χάσουν, γιατί το μέλλον θα ελέγχεται!

Μετά από μια τετραετία σχεδόν, ψηφίζουμε! Αργήσαμε. Τους πήρε και τους σήκωσε. Μας μπερδέψανε. Τους χάσαμε. Βρέθηκαν ξεκρέμαστοι. Βρεθήκαμε αβοήθητοι. Μας ταλαιπώρησαν.

Μνημόνια και Σόιμπλε. Αταξία και δαγκώματα. Κυριολεκτικά …μασήσαμε σανό. Μας κοροίδεψαν. Μας δουλέψανε.

Μας πήρανε για μια τετραετία τα χρόνια με υποσχετική. Την δώσαμε την τετραετία. Πρώτη φορά αριστερά την ονόμασαν. Μήτε τα σκουριασμένα κονσερβοκούτια είναι πια επίκαιρα, ούτε οι …συμμορίτες, ούτε οι εμφύλιοι, ούτε Γκατζογιάννηδες μα μήτε και οι Βελουχιώτηδες. Ολα δόθηκαν στην πυρά.

Τα κάψαμε. Μας κάψανε! Δεν υπάρχει αμφιβολία πως δεν είναι το ίδιο.

Τι αριστερά πια και τι δεξιά: Κουμάντο κάνει το ιερατείο. Ιερατείο εξωτερικού με αρχιερέα τον εκάστοτε τοπικό εκπρόσωπο του.

Σημασία έχει να ελέγξουμε τις ζωές μας. Να δούμε πώς μπορούμε να κάνουμε τις ζωές καλύτερες. Τις δικές μας και των παιδιών μας. Οχι πως ακούγεται κλισέ. Βαρεθήκαμε ακόμα και τα κλισέ.

Μπορούμε κάτι να κάνουμε: Είναι ευκαιρία αυτή η τριπλή- τετραπλή εκλογή. Να διαλέξουμε για τα δικά μας, ο,τι πολυτιμότερο μπορούμε.

Χωρίς να λογαριάζουμε τις επιρροές από τα έξω, από τα Ιερατεία και τους ιερείς τους.

Ψηφίζουμε την καθημερινότητα μας.

Θέλω εκπρόσωπο που να του χτυπώ πρωί την πόρτα – αν χρειαστεί – και να παίρνω απάντηση. Θέλω της διπλανής πόρτας εκπρόσωπο. Της καθημερινότητας. Θέλω αλλαγή νοοτροπίας. Σε όλους.

Να πιστεύουν πως υπηρετούν και όχι να δυναστεύουν.

Να είναι εύκολοι με όλους και όχι επιλεκτικά.

Θέλω στην Περιφέρεια να γίνονται έργα.

Για όλους Με όλους. Να παίρνω χαμόγελο.

Να μιλά. Να χαιρετά. Να λύνει προβλήματα. Να μην κλείνει τις πόρτες. Να μην δίνει στον ένα και να ξεχνά τον άλλο. Να αφήσει τη διαπλοκή. Να μην ακολουθεί τα στημένα. Να μην στήνει. Να μην καρφώνει.

Να μην καρφώνεται. Να μην προσπαθεί με πλάγιους τρόπους να επιβληθεί. Να μην μισεί. Να αγαπά. Να μην έχει κόμπλεξ. Να το μασάει το κόμπλεξ!

Αν όλα αυτά είναι εφικτά, σίγουρα θέλουμε πολιτική αλλαγή. Για την πολιτική, στη ζωή μας, στην καθημερινότητα, σε όλα.

Μην ψάχνετε για διαφορετικά. Επιλέξτε το σωστό. Στείλτε τους μανδαρίνους και την βυζαντινή καμαρίλα στο πυρ, άντε όχι το εξώτερον.

Μπορεί να μην το καταλαβαίνουν όλοι. Ακόμα και ο ίδιος, θύμα των γύρω του είναι: Της καμαρίλας, των ψευτόμαγκων, των σοσουράδων, των Ζωγράφων και των Ιωάννου, ουσιαστικά μιας ομάδας fake που ζει στην ψευτιά, που δεν ακούει, που χάνεται στις περισπούδαστες μαλακίες που εκστομίζει.

Είναι μια ομάδα που κάποτε είχε κυριεύσει τον δήμο, που βρέθηκε ένα μικρόφωνο κι ένας Χατζής και τάκαναν λαμπόγιαλο. Αυτό να φοβούνται. Να ελπίζουν, αύριο πως θα χάσουν. Γιατί το μέλλον θα είναι ζοφερό. Δεν τους χαρίζουμε ούτε λεπτό.

Μας κοροίδεψαν. Μας δουλέψανε. Μας πήρανε για μια τετραετία τα χρόνια με υποσχετική. Δεν έχει άλλη!