Οι συναινέσεις, ο ΦΟΔΣΑ και το μοντέλο διοίκησης!!

Από την παράταξη Νέοι Ορίζονρες της Χρυσας Καραγιάννη εκδόθηκε ανακοίνωση για την διαμάχχη που έχει ξεσπάσει με τον ΦΟΔΣΑ και τον δήμο της Κω.

Η ανακοίνωση

Μια Μάνα(όπως η  περιφερειακή διοίκηση) που νοιάζεται για  όλα της  τα παιδιά εξίσου (όπως οι Δήμοι)  θα προσπαθούσε να τα  βοηθήσει μέσω διαλόγου να βρουν λύση, σε οποιαδήποτε κοινή στόχευση, ακόμα και σε κάποια διένεξη.

Αντιθέτως, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και ο περιφερειάρχης,  μέσω του ΔΣ του  ΦΟΔΣΑ έχουν  συμβάλει σε ένα ιδιαιτέρως  τοξικό κλίμα, δημιουργώντας μια αρένα, όπου πρέπει να προκύψει νικητής και ηττημένος.  Ηττημένες είναι βέβαια  οι τοπικές κοινωνίες, κυρίως όμως το φυσικό περιβάλλον των νησιών μας.   Το επίσης τραγικό είναι ότι καλούνται οι  Δήμαρχοι των υπόλοιπων νησιών του Νοτίου Αιγαίου  να συνταχθούν ως φανατικοί οπαδοί,  με τη μια ή την άλλη πλευρά. Με τους «καλούς» ή τους «κακούς».

Μήπως θα έπρεπε να είχε προηγηθεί ένας γόνιμος, επικαιροποιημένος διάλογος,  ώστε να μη χρειαστεί να μπουν σε αντιπαράθεση οι δυο Δήμοι; Κάποια κοινή συνεδρίαση των Δημοτικών συμβουλίων Κω και Καλύμνου  (παρουσία του ΦΟΔΣΑ) για παροδικές  και  πολύ ακριβές λύσεις, όπως η μεταφορά των απορριμμάτων από νησί σε νησί; Και ταυτόχρονα δεσμεύσεις για επίσπευση των διαδικασιών   για τις  μόνιμες και  σύμφωνες με τους περιβαλλοντικούς όρους λύσεις  (όπως ηΟλοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Απορριμμάτων -ΟΕΔΑ – για την οποίο έχει άλλωστε παραχωρηθεί στον ΦΟΔΣΑ  η Καλυμνιακήέκταση 65 στρεμμάτων με δόξα,  τιμή,  δελτία τύπου και φωτογραφίες);

Για να βρίσκεται  η χρυσή τομή σε σοβαρά θέματα, στο πλαίσιο του συνολικότερου  «σοβαρού  έργουπου έχει να επιτελεστεί»  κάθε φορά  και ΑΝ  πραγματικά και όχι προσχηματικά στόχος είναι  η συναίνεση,  η «συναδελφικότητα όλων και η σύμπνοια», τότε η συγκεκριμένη  διαχείριση  του προβλήματος των  απορριμμάτων της Καλύμνου  θα πρέπει να αποτελέσει  ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ προς ΑΠΟΦΥΓΗ!   Αντί να κυριαρχούν κινήσεις «εν κρυπτώ»,  μεθοδεύσεις  «εν αγνοία» των εταίρων και η επιβολή  αποφάσεων,    ας επικρατήσει  ένα  πιο σύγχρονο, δημοκρατικότερο και λιγότερο  αλαζονικό  μοντέλο  διοίκησης,  όπου η συνεννόηση, η κοινή στόχευση, η ανταλλαγή απόψεων, η διαβούλευση και  γενικότερα ο ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ διάλογος  θα οδηγούν σε λιγότερη «οπαδική βία»  και κυρίως στην εξάλειψη  της  «ενδο-οικογενειακής βίας».