Το 2023 φεύγει σε λίγο. Ως το τέλος αυτής της χρονιάς, οι δυνάμεις της ευκαιρίας και των αποκλεισμών, εμφανίζονται ισχυρές, αποτέλεσμα εκλογικών αναμετρήσεων που ορισμένοι, για την γνησιότητα τους, αμφισβητούν, ως ο Καμπουράκης το εκλογικό αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των Δημοτικών εκλογών.
Η χρονιά ομολογουμένως έχει από τώρα σασπένς. Αυτοί που ακολουθούν την θορυβώδη τακτική του Μακιαβελισμού, καθημερινά βγαίνουν στα μπαλκόνια που μόνοι έχτισαν για να πυροδοτούν τις διαχωριστικές γραμμές, τάχα μεταξύ άσπρου και μαύρου, τάχα μεταξύ του ήλιου και του φεγγαριού και δήθεν μεταξύ του ανιστόρητου λόγου τους και του εμπειρικού που βγαίνει από την ηθική και την λογική αγώνων και θυσιών. Γιατί Μακιαβέλι; Ποιος ο Μακιαβελισμός, πού στις μέρες μας και στα τοπικά πολιτικά δεδομένα, έχει βάση και βρίσκει «πατήματα»;
Με τον όρο μακιαβελισμός στη στενή του έννοια εννοείται εκείνη η πολιτική θεωρία σύμφωνα με την οποία ο ηγεμόνας, εκτιμώντας τις περιστάσεις, μεταχειρίζεται οποιοδήποτε μέσο, ηθικά ορθό ή μη, προκειμένου να προστατεύσει την εξουσία του. Στην ευρεία έννοιά του ο μακιαβελισμός προσέλαβε διαφορετικό αμοραλιστικό και δημώδες περιεχόμενο, σύμφωνα με το οποίο επιτρέπεται η άρση κάθε ηθικού φραγμού, η μηχανορραφία και η δολοπλοκία για την επίτευξη προσωπικών στόχων, ακόμα και άνομων, στα πλαίσια των ρυθμιστικών κανόνων μιας κοινωνικής ομάδας ή οποιασδήποτε μορφής κοινότητας.
Στην ευρεία έννοια της πρακτικής της πολιτικής κουλτούρας που επιβλήθηκε, είναι δεδομένη η εφαρμογή του στα πολιτικά πράγματα. Ουδείς αμφισβητεί πλέον πως επιτρέπεται η άρση κάθε ηθικού φραγμού, φτάνει ο όχλος να ζητοκραυγάζει υπέρ, έστω αν φαίνεται, λαός ανήμπορος να αντιδράσει μπροστά στον κυματισμό των νοοτροπιών που θέλει ο ηγεμόνας να επιβάλει χωρίς ηθική ή φραγμό. Φυσικά όλα αυτά τείνουν να επιβληθούν, όχι με την ικανότητα να διατηρήσει το προφίλ του ο ηγεμόνας με έργο και κοινωνική ουσία, αλλά με την παρορμητικότητα να οδηγήσει με όλους τους τρόπους, τους αντιπάλους στην εξόντωση.
Οι Διαταραχές Προσωπικότητας ορίζονται από μακροχρόνια, σταθερά και άκαμπτα μοτίβα συμπεριφοράς, τα οποία αποκλίνουν από τα πολιτισμικά πλαίσια στα οποία ανήκουμε. Για την διάγνωσή τους. Οπως και η Ψυχολογία ορίζει, οι Διαταραχές Προσωπικότητας χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες.
- Κατηγορία Α: παράξενοι/ εκκεντρικοί ασθενείς
- Κατηγορία Β: δραματικοί/ασταθείς ασθενείς
- Κατηγορία Γ: αγχώδεις/ φοβισμένοι ασθενείς
Η Κατηγορία Β, περιλαμβάνει διάφορα είδη Αντικοινωνικών Προσωπικοτήτων, οι οποίες έχουν προσελκύσει περισσότερο την εμπειρική προσοχή και είναι ο μακιαβελισμός, ο ναρκισσισμός και η ψυχοπάθεια. Οι τρεις αυτές προσωπικότητες, χαρακτηρίζονται ως «σκοτεινές» λόγω των συμπεριφορών τους. Τα άτομα με τα χαρακτηριστικά αυτά τείνουν να μην είναι ευχάριστα, συμπαθητικά και συναισθητικά και είναι πιθανότερο να προκαλέσουν κοινωνική δυσφορία ή ακόμη και να διαπράξουν κάποιο έγκλημα. Αυτά δεν είναι σήμερα στην εμφανιζόμενη πρακτική, δεν αποκλείονται και αναμένονται να εμφανισθούν γρήγορα, στο πολιτικό σύστημα που διανύουμε: Ομολογουμένως, είναι σύστημα, ομολογουμένως είναι ταυτοποιημένο, ομολογουμένως έχει αντίπαλους πόλους, σίγουρα εύκολα γίνεται αντιληπτό και είναι σίγουρο πως με την πτώση του, θα διανύσουμε περίοδο με αξιακό πρόβλημα, αφού φαίνεται πια καθαρά πως η πολιτική ως σύνολο κανόνων και Αρχών περπατά προς τον πλήρη αφανισμό, όχι μόνο γιατί οι αντίπαλοι πόλοι αρνούνται να συγκρουστούν αλλά περισσότερο γιατί όσοι ακολουθούσαν πολιτικές θεωρίες, Αξίες και ιδανικά, ταυτίστηκαν με τον ηγεμόνα για την επιβίωση, για την σταθεροποίηση της ζωής τους,, για το δικό τους μέλλον χωρίς θεωρήματα και αγώνες γι αυτά.
Η κατάσταση φυσικά είναι αναστρέψιμη, θεωρείται πως η καθοδήγηση έφτασε στο τέλος ή στα όρια της και τώρα προβάλλει ο διαφωτισμός και η αναγεννησιακή προσπάθεια από την ίδια την κοινωνία, ομολογουμένως, βλέποντας τις δυνάμεις, βλέποντας την προσπάθεια επιβολής των μετρίων και φυσικά αντιλαμβανόμενη πως η επιτυχία της, οφείλεται στην ίδια και όχι στα λίγα και μικρά που διαφημίζονται μεγάλα, με τις δικές της πλάτες!