ΠΟΞ: Τα πνευματικά δικαώματα και η χρήση με αναλογία μουσικού ρεπερτορίου στα ξενοδοχεία

Για την ποσόστωση που προβλέπει σχέδιο νόμου για τη χρήση μουσικής στα Ελληνικά ξενοδοχεία, σχετική ανακοίνωση εκδόθηκε από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων.

Η ανακοίνωση

Μόνο δυσάρεστη έκπληξη συνιστούν οι ρυθμίσεις σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού, το οποίο τέθηκε πριν λίγες ημέρες σε διαβούλευση, περί εφαρμογής ποσόστωσης στο δημόσια εκτελούμενο μουσικό ρεπερτόριο.  Ατυχώς,  πρόκειται για κρατικό παρεμβατισμό στην ελεύθερη αγορά που μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω.

Οι Έλληνες ξενοδόχοι στηρίζουμε όσο κανείς άλλος κλάδος την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά. Την προβάλλουμε και την προωθούμε ως ουσιαστικό μέρος του τουριστικού προϊόντος μας. Αλλά ο τρόπος που το πράττει κάθε ξενοδόχος πρέπει να αποτελεί δική του επιχειρηματική επιλογή και όχι να επιβάλλεται από το κράτος με τρόπο ο οποίος δεν συνάδει με το πλαίσιο αρχών και αξιών μιας σύγχρονης φιλελεύθερης ευρωπαϊκής δημοκρατίας.

Από το 1993 που τέθηκε σε ισχύ ο νόμος 2121/1993 μέχρι σήμερα η ελληνική πολιτεία επιμελώς αποφεύγει να εντάξει σε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο τις σχέσεις δικαιούχων πνευματικών δικαιωμάτων και χρηστών.

Παρά την απουσία συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου, ο κλάδος μας μέσω του ΞΕΕ έχει  καταφέρει να καταλήξει σε συμφωνία με το σύνολο σχεδόν των ΟΣΔ. Μάλιστα με σκοπό την διευκόλυνση της διαδικασίας καταβολής – είσπραξης των αμοιβών έχει δημιουργήσει ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα υπολογισμού των σχετικών χρεώσεων στην οποία έχει ενταχθεί η πλειοψηφία των ΟΣΔ.

Αναμέναμε εύλογα πως το Υπουργείο Πολιτισμού θα αναλάμβανε το δικό του μέρος της ευθύνης ώστε να εξορθολογιστούν οι σχετικές χρεώσεις και να θεραπευτούν οι παθογένειες της υφιστάμενης κατάστασης. Ειδικότερα δε, να  θεσπιστεί ένα ξεκάθαρο πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό των αμοιβών των ΟΣΔ.

Δυστυχώς οι ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση. Είναι παραπάνω από βέβαιο  πως αν τελικά εφαρμοστούν,  θα αποβούν εις βάρος τόσο των επιχειρήσεων και των πελατών τους, όσο και των δικαιούχων. Γιατί προφανώς οι επιχειρήσεις θα προτιμήσουν να αφαιρέσουν τη μουσική από τους κοινόχρηστους χώρους τους αντί να εφαρμόσουν μια ακόμα ακατανόητη ρύθμιση που μόνο το προϊόν μας επιβαρύνει και αδυνατούμε να αντιληφθούμε ποιο σκοπό εξυπηρετεί πραγματικά.

Ελπίζουμε ότι στη διαδικασία της διαβούλευσης θα επικρατήσει η λογική.

Σε αντίθετη περίπτωση, δηλώνουμε κατηγορηματικά πως θα εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα που μας παρέχει η ελληνική και η ευρωπαϊκή νομοθεσία, ώστε να αμφισβητήσουμε την νομιμότητα της συγκεκριμένης ρύθμισης.