Σε άδειο κουβά οι φιλοδοξίες, με κενό περιεχομένου!

Είναι αξιοπερίεργα και άξια προσοχής τα όσα διαδραματίζονται σε προσκήνιο και παρασκήνιο εν όψει των ερχόμενων Δημοτικών και Περιφερειακών εκλογών σε συνδυασμό πάντα με τις επικείμενες Βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιουνίου.

Είναι φανερό πως οδεύουμε με ένα σκηνικό έντονων διαβουλεύσεων που δεν υπάρχει αρχή και δεν υπάρχει άκρη για να γίνουν κινήσεις και προσκηνιακές κινήσεις, πλήρως αντιληπτές. Σε πολλές περιπτώσεις η φιλοδοξία, είτε μωροφιλοδοξία, είτε ενθουσιασμός , χάνονται μέσα στο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώθηκε με τις εκλογές του Μαίου.

Οσοι φανερώθηκαν ως τωρα, με την φιλοδοξία να είναι υποψήφιοι δήμαρχοι, προωθούνται από δικά τους κίνητρα και ουδόλως έχουν λαϊκό έρεισμα που θα αποφέρει καρπούς. Ηδη παρατηρούμε ανακοινώσεις υποψηφιοτήτων χωρίς να ακολουθεί κοινωνικό ρεύμα αποδοχής. Σε μερικές περιπτώσεις γινόμαστε, καθημερινά, μάρτυρες, υποψήφιος να έχει εξουθενωθεί έναντι της κοινωνίας, χωρίς να έχει κάνει ανακοίνωση της διακήρυξης και των θέσεων του.

Τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα όλων των περιγραφόμενων, αποτελεί η προσέγγιση για …υποψηφιότητα, χωρίς να υπολογίζονται ιδεολογίες, ιδεολογήματα ή θέληση για προσφορά στον τόπο με βάση ένα σχέδιο. Καρποφορεί με λίγα λόγια η φιλοδοξία – προσωπική ή ομαδική – χωρίς στόχευση, καφενειακά, παραγοντίστικα και άγαρμπα: Ο πολίτης παρακολουθεί και κρίνει. Και μεταξύ αυτών που εκδηλώνουν το ενδιαφέρον, ο πολίτης κρατά σταθερές, κρατά τα κρινόμενα, μη υπολογίζοντας τις μωροφιλοδοξίες.

Επί της ουσίας, έτσι όπως τα πράγματα εξελίσσονται, ακόμη και αυτοί που είχαν αρνητική εικόνα για εν ενεργεία, γίνονται σιγά και σταθερά εν ενεργεία οπαδοί της σημερινής κατάστασης!