Στείλε Νικήτα ρεπορτάζ…

Ρε Νικήτα δεν το ήξερες, δεν ρώταγες; Τότε στον ΑΙΓΑΙΟ ΑΝΤΕΝΝΑ ερχόσουν καμιά φορά και με ρωτούσες “Να του την κάνω; Να το βγάλω το θέμα;” Και είχαμε μια λαμπρή συνεννόηση και συνεργασία! Τώρα; Γιατί ρε Νικήτα δεν ρώταγες; Μας την έκανες!

Ο Νικήτας υπηρέτησε τη ραδιοφωνία και την έντυπη δημοσιογραφία με περηφάνια και ήθος. Οφείλω να παραδεχθώ πως ήταν λεβέντης Καλύμνιος. Από τους καλούς Καλύμνιους που έχουνε μπέσα. Ο Νικήτας συνεργάστηκε λίγο μαζί μου εκείνα τα χρόνια, ουσιαστικά τα χρόνια της εφηβείας του Ροδίτικου ραδιοφώνου. Ακολούθησε η πορεία του στη Νομαρχία, δίπλα στον αγαπημένο του Νομάρχη και Περιφερειάρχη Γιάννη Μαχαιρίδη και παράλληλα έγραφε στη ΔΡΑΣΗ του Παύλου Μαριά. Στην εφημερίδα ξετυλίχτηκε το ταλέντο της πένας που δεν είχε φανερωθεί από ραδιοφώνου, αν και οφείλω να πω, πως ο Νικήτας ήταν ο μόνος “ραδιοφωνατζής” της εποχής που ερχόταν στο σταθμό προετοιμασμένος, με τις σημειώσεις του και με το τετράδιο που έγραφε όσα σχολίαζε από μικροφώνου. Ο Νικήτας γνωρίζαμε όλοι πως από μικρός είχε προβλήματα με την υγεία του την οποία πάντοτε πρόσεχε. Λύγισε από την απίστευτη Νόσο των Λεγεωνάριων ταξιδεύοντας μέσα σε πλοίο και “αρπάζοντας” το μικρόβιο! Ταλαιπωρήθηκε αρκετά! Και σήμερα ησύχασε…

Αυτό το παληκάρι της δημοσιογραφίας, που ταρακούνησε νερά με τα δημοσιεύματα του στη ΔΡΑΣΗ, που ήταν τόσο εύστοχος με τα σχόλια του στο FACEBOOK τελευταία, έφυγε νωρίς. Νωρίς έφυγε και από την καθημερινή μάχη, χτυπημένος από τη λύσσα των τοπικών ισορροπιών αλλά και των παράδοξων που θεωρούσαν και θεωρούν πως η δημοσιογραφία είναι ένα πουγκί από ανθρώπινο κρέας χωρίς οξυδέρκεια, μυαλό, ήθος, αγάπη για την κοινωνία, λειτούργημα πραγματικό, μόνο με φτιασίδια φτηνών καλλυντικών…

Αυτό το παληκάρι της δημοσιογραφίας ήταν αντικειμενικός, κριτής καλός, θυμάμαι ήταν ο μόνος που σκέφτηκε όταν πέθανε ο πατέρας μου να του κάνει από τον ΑΙΓΑΙΟ ΑΝΤΕΝΝΑ ένα μικρό αφιέρωμα που τόσο με συγκίνησε. Αυτό το παληκάρι μας αφήνει νωρίς. Οταν άκουσα πως έφυγε, βρισκόμουν στο Μαντράκι, οδηγώντας. Εφτασα περίεργα, σαν να μην καταλάβαινα, ως το κτίριο της Περιφέρειας. Πήγα να στρίψω το βλέμμα στα σκαλιά, μπας και τον δω να ανεβαίνει, για να διαψεύσω στον εαυτό μου την είδηση του θανάτου. Δεν το κατάφερα…

Νικητάκι, λέγαμε να ξεκινούσαμε κάτι εκπομπές ξανά: Κι είχες όρεξη. Στείλε μου ρεπορτάζ.

Φίλε, θα σε θυμάμαι !

ΤΩΝΗΣ ΜΑΡΤΙΝΗΣ