“Όταν οι αριθμοί ευημερούν, οι άνθρωποι υποφέρουν!” απάντησε ο αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου όταν κάποτε ο επίσης αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής καυχήθηκε στην Βουλή ότι η Ελλάδα ευημερεί…
Είχαμε πριν λίγες μέρες πανυγηρισμούς στην απερχόμενη Δημοτική αρχή, αλλά κυρίως στην Περιφέρεια. Για ποιο λόγο; Για το ομολογουμένως θετικό γεγονός το ότι η Ρόδος κατέγραψε φέτος εντυπωσιακά νούμερα στα “χτυπήματα” στο Google στην κατηγορία “The most Googled travel cities and islands of 2023”.
Ο κ. Περιφερειάρχης υποστήριξε ότι αυτό είναι ένα προσωπικό επίτευγμα που βασίστηκε σε στοχευμένες (και καλοπληρωμένες ) καμπάνιες και καταχωρίσεις σε ξένα περιοδικά, ενώ για άλλη μια φορά με περισσή αλαζονεία μίλησε για ένα “κλαμπ μιζέριας και κακομοιριάς” που τάχα δεν χαίρεται για τα μεγάλα επιτεύγματα. Η αλήθεια είναι μάλλον είναι κάπου στη μέση. Σίγουρα η τεράστια πυρκαγιά του Ιουλίου πρόσθεσε πολλές “αναζητήσεις” στο Διαδίκτυο για το νησί μας, όπως είναι επίσης δεδομένο ότι ο πανέμορφος τόπος στον οποίο κατοικούμε είναι πόλος έλξης παγκοσμίως.
Στις καμπάνιες, λοιπόν, όπως μαρτυρούν και τα ποσοστά επικράτησής του στις εκλογές, φαίνεται να τα καταφέρνει καλά ο κ. Χατζημάρκος. Η πραγματικότητα, όμως, την οποία ζούμε οι μόνιμοι κάτοικοι της Ρόδου και την οποία όσο καλές κι αν είναι οι καμπάνιες δεν την κρύβουν, είναι η εξής:
- Τι έχει κάνει η Περιφέρεια για την προστασία του νησιού από φυσικές καταστροφές; Σχεδόν τίποτα. Η πρόληψη όπως φάνηκε στις πυρκαγιές του καλοκαιριού είναι ανύπαρκτη, δεν έχει οριστεί καν περιφερειακός συντονιστής πολιτικής προστασίας, ενώ ακόμα και τώρα αντι-πλυμμηρικά, αντι-πυρικά και αντι-διαβρωτικά έργα δεν έχουν σαφή ορίζοντα ολοκλήρωσης.
- Υπάρχει κάποια πρωτοβουλία για την επαναφορά των δασών που κάηκαν τα τελευταία χρόνια στη Ρόδο στην πρότερη τους κατάσταση;
- Ποιος είναι ο σχεδιασμός για το οδικό δίκτυο; Μόνο μπαλώματα, καθώς όσοι διασχίζουν την Ρόδο με μεγάλη συχνότητα βιώνουν το γεγονός ότι η “εθνική οδός” του νησιού αλλά και οι δρόμοι που ενώνουν χωριά είναι δρόμοι καρμανιόλες! Έχετε δοκιμάσει να διασχίσει τη Ρόδου – Λίνδου υπό βροχή; Πως είναι δυνατόν ο κεντρικός οδικός άξονας του νησιού να μετατρέπεται σε λιμνοθάλασσα όταν βρέχει; Γιατί ενώ η σύγχρονη τάση είναι οι κυκλικοί κόμβοι (round about), οι οποίοι προσφέρουν μεγαλύτερη ασφάλεια και πιο ομαλή κυκλοφορία, εμείς έχουμε γεμίσει μια αρτηρία ταχείας -υποτίθεται- κυκλοφορίας με φανάρια;
Καλές οι γέφυρες που φτιάχτηκαν, αλλά μήπως με τα χρήματα που κόστισαν ως έργα απευθείας ανάθεσης (ή μήπως “απευθείας κατάθεσης”) θα μπορούσαν να κατασκευαστούν δύο ή και τρεις φορές;
- Ποιες οι ενέργειες για τον σεβασμό του συνταγματικού δικαιώματος πρόσβασης σε αιγιαλό (σχεδόν δεν υπάρχει μη καταπατημένη παραλία στο νησί) αλλά και για την κατεδάφιση αυθαίρετων σε αυτόν, έστω και σε επίπεδο “καμπάνειας”; Απολύτως τίποτα, καθως εσείς οι αυτοδιαφημιζόμενοι ως “μαχητικοί” επιδεικνύεται πλήρη αδράνεια και ανοχή. Ιδιαίτερα στο θέμα των αυθαίρετων, παρόλο που η Αποκεντρωμένη Διοίκηση έβγαλε σχετική απόφασηκατεδάφισισης ο πολιτικός σας χώρος (ΝΔ) φρόντισε να ανασταλεί.
- Ποια είναι η μέριμνα για να μην ξαναδούμε εικόνες προσφύγων που κατασκηνώνουν στα πάρκα και στα δημόσια κτίρια του νησιού;
- Και τέλος το πιο σημαντικό, στο οποίο λιγότερο ή περισσότερο αντάσσονται όλα τα παρπάνω και ακόμη περισσότερα. Ποιο είναι το περίφημο σχέδιο βιώσιμης και αειφόρου τουριστικής ανάπτυξης της Ρόδου; Υπάρχει τέτοιο; Αν ναι, το εκπονούμε εμείς, ή οι μεγάλοι τουριστικοί πράκτορες και οι ξενοδόχοι; (Σαν να βάζουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα…) Τις έννοιες της βιωσιμότητας και της αειφορίας τις γνωρίζουν ως ουσία και περιεχόμενο οι έχοντες την εξουσία ή τις αμολούν σαν πομφόλυγες στα πλαίσια κάποιας “καμπάνειας εικονικής πραγματικότητας”;
ΥΓ1: Παρατηρώ με μεγάλη προσοχή τη μέριμνα της περιφερειακής αρχής να πάρει όλη την δόξα πάνω της για ένα επίτευγμα του νησιού. Αναρωτιέμαι αν έδειχνε τη μισή μέριμνα και προσοχή κατά την διάρκεια των πυρκαγιών και δεν καλλιεργούσε εφησυχασμό (όλοι θυμόμαστε την 4η μέρα το πρωί τον περιφερειάρχη να λέει ότι δεν υπάρχει ενεργό μέτωπο και το απόγευμα να απειλούνται χωριά), πόσα δάση μας και περιουσίες θα είχαν γλυτώσει; Ή μήπως γίνομαι κι εγώ μίζερος τώρα….
Γιώργος Γεωργαλλιδης
Μέλος περιφερειακης παράταξης “Νέα εποχή στο Νότιο Αιγαίο”