Τιμωρία του Προμηθέα, του Γιάννη Παρασκευά

Ο Προμηθέας ηταν γιος του Ιαπετου και της Κλυμενης.

Τιτάνας,  με πιο γνωστούς  από τα αδέλφια του τον Επιμηθέα, και τον Άτλα.

Προμηθέας, πρόοδος- γνώση, Επιμηθέας, Μετάνοια- οπισθοδρόμηση.

Γιος του Προμηθεα ο Δευκαλίων, ο γενάρχης του ανθρώπινου γένους, μετα τον κατακλυσμό, μαζί με την γυναίκα του την Πύρα.

Ρίχνοντας πέτρες πίσω τους, οι πέτρες του Δευκαλίωνα γινόντουσαν άνδρες και οι πέτρες της πυράς γυναίκες.

Πριν από όλα αυτά ο Προμηθέας βλέποντας τους ανθρώπους γυμνούς και αδύναμους, έκλεψε από το εργαστήριο του Ηφαίστου και της Αθηνάς την φωτιά, κρύβοντας την σε ένα άδειο κοτσάνι μάραθου και την έδωσε στους ανθρώπους.

= Έδωσε στους ανθρώπους ένα πολύτιμο δώρο, ένα μέσο, που θα βοηθούσε τους ανθρώπους να προστατευθούν από τα φυσικά φαινόμενα, να φτιάξουν εργαλεία, να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους=

Θύμωσε ο  Δίας και του επέβαλε μια αιώνια τιμωρία, τον έστειλε μακριά στον Καύκασο, τον έδεσε σε ένα βράχο και καθημερινά ένας αετός, του έτρωγε το συκώτι που την νύχτα ανανεωνόταν.

Τον έσωσε ο Ηρακλης αφού σκότωσε τον αετό με τα βέλη του και έσπασε τις αλυσίδες που ήταν δεμένος.

Ο Δίας τιμώρησε τους ανθρώπους επειδή πήραν την φωτιά από τον Προμηθεα, έδωσε εντολή στον Ηφαιστο να δημιουργήσει από πηλό την πρώτη γυναίκα, την Πανδώρα, που μεσα στο κουτί της είχε όλα τα κακά για τον άνθρωπο, μόχθος-αρρώστια-πόλεμος-θανατος-φυσικές καταστροφές-ενδοκοινωνικη βία.

Τιμώρησε ο ΔΙΑΣ τους ανθρώπους και τον ΠΡΟΜΗΘΕΑ, όχι γιατι του έκλεψαν την φωτιά και έτρωγε το κρέας του ωμό.

Τιμώρησε τους ανθρώπους για την κακή χρήση που έκαναν του δώρου που τους πρόσφερε ο Προμηθέας και τον Προμηθεα που δεν φρόντισε να δείξει στους ανθρώπους, την σωστή χρήση του δώρου του, χρήση για το όφελος των ανθρώπων και όχι για τον αφανισμό τους.

Ο Προμηθέας, ο ήρωας του μύθου, δεν αντιπροσωπεύει τίποτα άλλο παρά τον κάθε ερευνητή-επιστήμονα που καθημερινά πασχίζει για την ανακάλυψη νέων πραγμάτων που θα διευκολύνουν την ζωη των ανθρώπων σε αυτόν τον πλανήτη.

Σε κάθε χρονική περίοδο οι κοινωνικές δομές είναι διαφορετικές, πάντα όμως οι άνθρωποι σε όλες τις περιόδους πασχίζουν να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης τους.

Σε αυτήν την προσπάθεια, συμβάλλουν οι επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων, με την ανακάλυψη διαφόρων πραγμάτων.

Δυστυχως στις μέρες μας δεν υπάρχει ο ΔΙΑΣ, δεν υπάρχουν εκείνες οι δυνάμεις που θα επιβάλουν την τιμωρία για την κακή

 χρήση των ΔΩΡΩΝ που κανουν οι επιστήμονες στην κοινωνια.

Αντίθετα υπαρχουν δυνάμεις και θεσμοί που χρησιμοποιούν αυτά τα δώρα για την καταστροφή- την εκμεταλευση των ανθρώπων – την καταπίεση και  υποδούλωση – την υπερσυγκέντρωση πλούτου- τον αφανισμό όσων δεν υπακούουν και δεν τους αρέσουν- όσων δεν σκύβουν το κεφάλι.

Δεν είναι και δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι ερευνητές που μετάνοιωσαν για την ανακάλυψη τους, όταν αντελήφθησαν ότι χρησιμοποιείται για το κακο και την καταστροφή της ανθρωπότητας.

Δεν φταίνε  για την ανακάλυψη τους, = φταίνε γιατι δεν έμαθαν στους ανθρώπους την σωστή χρήση της ανακάλυψης τους, την χρήση στην κατεύθυνση του οφέλους και όχι της καταστροφής και ισως στους τρόπους αποκλεισμού καταστροφικής χρήσης.

Δεν είναι κακή η πυρηνική ενέργεια, είναι καταστροφική  η χρήση της ως πυρηνικό όπλο, δεν είναι κακές οι ανακαλύψεις φαρμάκων και μηχανημάτων, δεν είναι κακό το διαδίκτυο,  δεν είναι κακά τα διάφορα οικονομικοτεχνάσματα για την λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Θα έπρεπε να δεχθούν την ΠΡΟΜΗΘΕΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ όλοι αυτοί που τα ανακάλυψαν, όχι για την ανακάλυψη, αλλα γιατι δεν φρόντισαν να διδάξουν στους ανθρώπους, την σωστή τους χρήση ή επιστημονικά να αποτρέπουν την κακή χρήση εις βάρος της ανθρωπότητας.

Δεν θα έπρεπε να δίνεται η δυνατότητα σε κανένα, όλα αυτά να γίνονται όπλα στα χέρια των λίγων.

Η ληστρική συμπεριφορά του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, γινεται με όπλα και με μεσα που έχουν εφεύρει οι μεγάλοι οικονομολόγοι μελετητές, τα φονικά όπλα είναι έργο επιστημόνων, τα όπλα μαζικών αφανισμός,  είναι και αυτά δικα τους έργα.

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΚΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΥΘΟΣ ΔΙΔΑΧΗΣ.

Παρασκευας γιαννης

Ροδος 15/10/25

ΥΣΤ. Την αφορμή για το σχόλιο,  μου την έδωσε μια κουβέντα με τον φιλο μου τον Ηλία τον Καραβολια.